Μόνο από το γεγονός ότι υπάρχουν 3 διαφορετικές υπηρεσίες [οι βασικές!] που εμπλέκονται με την απασχόληση καταλαβαίνουμε ότι το μέγεθος της επισφάλειας που υπάρχει είναι τεράστιο για κάθε επιχείρηση και οργανισμό που απασχολεί προσωπικό, ανεξαρτήτως μεγέθους και κλάδου. Είναι από όλους κατανοητό λοιπόν ότι η ύπαρξη εξειδίκευσης και υπευθυνότητας με την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται η απασχόληση από τις επιχειρήσεις, είναι άκρως απαραίτητη και αναγκαία. .

Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας: είναι υπεύθυνο για την τήρηση των εργασιακών σχέσεων [σύμβαση, ωράριο, αμοιβή κτλ] καθώς και τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων. Εργατικό Δίκαιο.

ΕΦΚΑ [πρώην ΙΚΑ]: ελέγχει την ορθότητα της ασφάλισης των εργαζομένων και της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών. Ασφαλιστικό Δίκαιο.

ΟΑΕΔ: ελέγχει το τυπικό μέρος της απασχόλησης [προσλήψεις, αποχωρήσεις, απολύσεις], μετράει την απασχόληση και την ανεργία, χορηγεί επιδόματα στους ανέργους, επιδοτεί επιχειρήσεις, εκπαιδεύει εργαζομένους κτλ.

Και δεν έχουμε αναφέρει τα ευτυχώς λίγα πλέον επικουρικά ταμεία, κλαδικές διατάξεις … κτλ. Ούτε φυσικά έχουμε αναφερθεί για  την απασχόληση δημοσίου δικαίου … Επιπλέον της ποικιλίας τον πήχη δυσκολίας ανεβάζει και το γεγονός ότι η ισχύουσα νομοθεσία και στο εργατικό και στο ασφαλιστικό δίκαιο έχει μεγάλη ιστορικότητα. Υπάρχουν ισχύοντες νόμοι από το 1936!